ရာသီစက္၀န္းက တစ္ပတ္ လည္သည့္ခ်ိန္တုိင္
မပ်က္ၿပယ္ႏုိင္တဲ့ အနာတရ တစ္ခုႏွင့္
အခုရြာက်လာမယ့္မုိးစက္ေတြ ေအာက္မွာ
ခြဲခြာခဲ့ဖူးေသာ မုိး တစ္ရက္စာ ဒဏ္ရာစစ္စစ္ေတြကုိ
မၿဖစ္မေန ၾကိဳဆုိရေတာ့မယ္....။
တကယ္ဆုိ .....
ၿပိဳမလုိ တိမ္ရိပ္ေတြ ေအာက္က မုိးေပါက္ေတြၾကားမွာ
လြင့္ပါးခဲ့ဖူးတဲ့ “မုိးသီခ်င္း“ သံေတြရယ္.....
တုိးညင္းတဲ့ မုိးသက္ေလၿပည္ရယ္.........
ၿပိဳးၿပက္တဲ့ လွ်ပ္စီး အလက္ရယ္ကုိမွ
ခ်စ္မက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္ဘ၀ပါ.........။
ထီး တစ္လက္ရဲ ့ အကြယ္အကာ မရွိလည္း
(မုိးကုိသိပ္ခ်စ္တဲ့)ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ အတြက္
မငဲ့ကြက္တတ္တဲ့ ကံၾကမၼာက
“ခြဲခြာၿခင္း အမွတ္တရ“ ဆုိတာကုိ
မုိးစက္ေတြ မကင္းကြာတဲ့
(ဒီလုိမဴိး) ေအာက္တုိဘာလ တစ္ရက္မွာ
(ဘာၿဖစ္လုိ ့မ်ား)ရက္စက္စြာ သတ္မွတ္ခဲ့ရတာလဲကြာ....။
မႏွစ္က .....
ေအာက္တုိဘာလ တတိယ အပတ္မွာ
အမွတ္တရ သက္သက္ အတြက္
ရက္ရက္စက္စက္ ရြာသြန္းၿဖဳိးခဲ့ေလသလား မုိးရယ္ .....။
အခုေတာ့လည္းေလ
တုိးတုိးေလး ကြဲအက္ေနသူ တစ္ေယာက္ရင္မွာ
မုိးစက္တစ္ေပါက္ စဥ္တာေတာင္
ေနာင္ၾကဥ္ေအာင္ နာတတ္ခဲ့ၿပီမုိ ့
တမင္ မၾကံေဆာင္ခဲ့တဲ့ မုိးဆုိေပမယ့္
ေနာက္တစ္ခါ ေအာက္တုိဘာ မုိးကုိ
ငါ...ဘယ္လုိၾကိဳဆုိရမွာလဲ မုိးရယ္..........။